Δεν είμαι φεμινίστρια.

Στη Βραζιλία το 65,1% του πληθυσμού πιστεύει πως εάν μια γυναίκα είναι ντυμένη προκλητικά, τότε ο βιασμός είναι δικαιολογημένος.

Στο Παρίσι εκπλήσσονται το 2014 από την επιλογή μιας γυναίκας ως δημάρχου της πόλης. 

Τουλάχιστον 150 εκατομμύρια γυναίκες έχουν υποστεί κλειτοριδεκτομή-πρακτική που ακόμη εφαρμόζεται ώστε να μην έχουν ευχαρίστηση κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής, δεν είναι μια επιλογή ή ευχαρίστηση αλλά ένα καθήκον. 

Το 2012 στην Αθήνα 12 γυναίκες διαπομπεύονται σε όλα τα μέσα και κατηγορούνται για  εξάπλωση του ιού του Aids σε ''φιλήσυχους πολίτες''. (οι πελάτες που τις υποχρέωναν να έχουν επαφές χωρίς προφυλάξεις παραμένουν κύριοι). Ακόμη να το χωνέψω.

 Στη Σαουδική Αραβία οι γυναίκες απαγορεύεται να οδηγούν γιατί είναι επικίνδυνες.

Παντού (και στην ''πολιτισμένη'' μας Δύση) εκατομμύρια γυναίκες ζουν μέσα στο σκοτάδι θρησκειών που τις αποκλείουν και δεν τους επιτρέπουν την επαφή με τα ''θεία''. Πολλοί ορθόδοξοι χριστιανοί πιστεύουν πώς οι γυναίκες δεν μπορούν να κοινωνούν ή ν'αγγίζουν εικόνες τις μέρες που έχουν περίοδο γιατί δεν είναι ''καθαρές''!!!. Αυτά μου έλεγαν όταν ήμουν μικρή και η μαμά μου με έσερνε στην εκκλησία.

Στην Αίγυπτο γυναίκες βιάζονται ομαδικά σε δημόσιες πλατείες. 

Μία στις 4 γυναίκες έχει υποστεί ενδοοικογενειακή βία. Οι περισσότερες σιωπούν. Ντρέπονται και φοβούνται.

9 χρονών κοριτσάκια παντρεύονται 50χρονους. Αντί να παίζουν με κούκλες, μaγειρεύουν και κάνουν σεξ, βιάζονται. 

Η γυναίκα ΠΡΕΠΕΙ να είναι όμορφη. Να εκθέτει το σώμα της εάν είναι συμβατό με τα επικρατούντα στερεότυπα ή να το κρύβει εάν ξεφεύγει από αυτά. 
Η γυναίκα παίρνει αξία μόνο όταν γίνει μάνα.
Η γυναίκα είναι χαριτωμένη όταν είναι αφελής και τα καλά κοριτσάκια είναι τα υπάκουα.
Όταν μιλά πολλές φορές δεν ξέρει τί λέει. Ορμόνες!
Η γυναίκα είναι υπεύθυνη για τις δουλειές στο σπίτι. Πήγαινε να πλύνεις πιάτα!
Η γυναίκα πρέπει να παραμείνει υποταγμένη. 

Κι εχτές με ρώτησε ένας τύπος γιατί οι γυναίκες είναι φεμινίστριες και ζητούν πράγματα που δεν τους ανήκουν. Επέλεξα να μην ανοίξω διάλογο με τη βλακεία. Άλλωστε δεν είμαι καρικατούρα φεμινίστριας όπως κάποιοι ανόητοι έχουν στο μυαλό τους: μια άγρια αμαζόνα που μαστιγώνει τους άντρες γιατί δεν έχει φαλλό! Pitié. Και δε φωνάζω χωρίς λόγο. Πιστεύω όμως στην ισότητα των φύλων. Όλοι ίδιοι, έτσι απλά κι απλοïκά.Επίσης, μπορώ να κάνω ό,τι θέλω: να διαβάσω την Vogue ή Lacan και James Joyce (έκπληξη, μπορώ να τους καταλάβω!), να δω τα Χρυσά Κορίτσια ή Ταρκόφσκι (η αλήθεια να λέγεται σε μια προβολή ταινίας του, ήρθε το ευγενικό αγόρι που δουλεύει στη Cinematek και με σκούντηξε απαλά να ξυπνήσω γιατί έπρεπε να μπουν οι θεατές για την επόμενη ταινία), μπορώ να έχω άποψη για τα πολιτικά, μπορώ να συγκινηθώ και να κλάψω, να είμαι χαριτωμένη ή θυμωμένη, να σιωπώ ή να διεκδικώ. Να φορώ ό,τι θέλω. Και να λέω ό,τι θέλω. Ως γυναίκα και ως άνθρωπος. Ας τ'αφήσουμε έτσι λοιπόν.

http://www.onebillionrising.org/